“El öpmezsiniz, ağaç süslersiniz!”

Aktüel yazarı Mark Petrovich, derginin son sayısında diyor ki;
“Türkiye’de en üzüldüğüm hal, şu yılbaşı meselesinin çok ciddiye alınıp bir tüketim vesilesine dönüştürülmesi. Hadi ecnebi memleketlerde bu bir nevi dini bayram. Ama inanın Türkiye’de insanların bir hafta öncesinden yılbaşı gecesi için tüketime başlamaları, hediye çılgınlığına teslim olmaları bana çok tuhaf geliyor. Hele yılbaşı ağacına hiç aklım yatmıyor. Bayram izinlerinde hemen tatile uzayıp anne-baba eli öpmekten yırtan modern kent insanı, nasıl bambaşka bir kültürün bayramına bu denli adapte oluyor çözemedim!”
Keşke imkân olsa, sütunumun izin verdiği ölçüde şu satırları büyütebilsem ve başka hiçbir şey demesem...
Mark Petrovich ortaya öyle bir servis yapmış ki, bunu hazmetmek için soda moda kâr etmez...
Hepimize afiyet olsun...
***
Hayat böyle bir şey işte...
Çözemeden, anlayamadan yaşayıp gidiyoruz sonumuza doğru...
Ve her yeni yıl, sonumuza biraz daha yaklaştığımız için kutlama yapıyoruz...
***
Hayat böyle bir şey işte...
Anlayamadığımız, çözemediğimiz çok şey var.
Çözmek zorunda mıyız?
Anlamak zorunda mıyız?
Görmemek, bilmemek... Çözmemek ve anlamamak ne büyük saadet...
O zaman nasıl adapte oluruz hayata ve nasıl mutlu mutlu yaşarız.
Kimse için risk teşkil etmezsiniz.
Kimse için problem olmazsınız.
Sıradan...
Anlamayan...
Bilmeyen...
Ne güzel değil mi?
***
Ve fakat Amerikalı meslektaş kafa yoruyor...
Hâlbuki bu ülkede, bu sosyal yapıda en konforlu seçenek sallayıp gitmek...
Anlamazlıktan gelmek.
Anlamaya anlamaya gerçekten anlayamaz hale gelmek...
İşine bak sen değerli arkadaş...
Bizim için bu “sürü”lük uygun görülmüş.
Bilerek bilmeyerek oynuyoruz işte...
Hem sonra ayrılmaya kalkanı kurt kapıyor...
“Meeeee....”

Dünya Hali
Murat Başaran
26 Aralık 2007 Çarşamba
Türkiye Gazetesi