Hayat pazarlığı!..

Sabahın kör vaktinde kapı çalar uzun uzun...
Zamansız...
Kapıda bir haber:
- Herşey bitti, der...
Yarı sersem sorarsınız:
-Ne bitti? Ne herşeyi?
- Bitti... artık vaktiniz yok... Artık yaşamak yok...
* * *
Son birkaç nefes süresince, haberi karşınıza alıp konuşursunuz...
Bir hesaplaşma... Bir pazarlık gibi...
- Daha çok erken... Daha çok şey yaşayacakken....
Haber kararlı... Ama sakin...
- Erken olduğunu nereden biliyorsunuz. Ölümün vakitlisi var mı? Ve kim için önceden bilinebilir birşeydir?
- Ama... Ama daha yaşlanmadım bile...
-Yaşlanmadınız belki... Ya yaşadığınız süre...
-Kısacıktı...
-Öyleyse bir o kadar daha yaşasanız, o kadarı da kısacık... Değer mi?
-Değer diye düşündüm hep... Güzel günler umdum gelecekte...
* * *
Bir an gözlerinizi kapatıp, geçmişle gelecek arasında bir yerde....
"Bitti artık" şokuyla perişan...
Ve pişman... Ve ertelenen ne varsa; hayalinizde resmi geçit...
Yani ertelediğiniz güzellikler...
Sımsıcak güneşli, apaydınlık bir sabahın özlemi...
Ağaçların yeşilinden, çiçeklerin renginden güneşin gülümsemesi...
Hafif bir rüzgarın taşıdığı "bahar" kokularıyla güne "merhaba" demek...
-Bitti artık demek...
Böyle güzel bir sabah bir kenara, artık yaşanacak hiçbir sabah yok...
Bir bardak demli çay yok...
Çocuk cıvıltıları yok...
Yok... Yok...
* * *
Haber konuşur: -Daldınız... Ve gönlünüzden güzel bir sabahın hayali geçiyor. Böyle bir sabah yaşamadınız mı hiç? Eğer ben gelmeseydim, eğer bu sabahı yaşama şansınız olsaydı, hayal ettiğiniz gibi yaşayacaktınız?
-Bilmiyorum... Dün hayal ettiğim gibi değil mesela... Ama aydınlık ve mutlu bir sabahtan daha güzel ne olabilir?
Haber güldü:
-Her sabah aynıdır... Sabahı güzel yaşamak başkadır.. Her sabah güzeldir çünkü o aydınlık güneş getirir...
Ama önce perdeleri açmalıydınız...
Önce gönlünüzü açmalıydınız...
* * *
-Demek her şey bitti... Demek yeni bir sabah yok!
* * *
Uyandığında vakit öğlene geliyordu...
Sabahı yine yaşayamamıştı...

Dünya Hali
Murat Başaran
27 Ocak 2001 Cumartesi
Türkiye Gazetesi